نهال گلابی پرتقالی

زمان کاشت و توضیحات

گلابی پرتقالی نوع آبداری از ارقام گلابی است
اصالت گلابی پرتقالی کشور چین است و زمان رسیدن میوه گلابی پرتقالی فصل پاییز است.
نهال گلابی پرتقالی تحمل بالایی در برابر سرما دارد. گلابی پرتقالی بعد از برداشت تا مدت زیادی رنگ و تازگی خود را حفظ میکند.
گلابی پرتقالی رقم اصلاح شده و پیوندی می باشد.

ظاهر متفاوتی از انواع دیگر گلابی دارد و به دلیل شباهتش به سیب گلابی سیب نیز می نامند.
زمان رسیدن گلابی پرتقالی اوایل مهر ماه است.
عمر تجاری درخت گلابی ۳۰تا ۳۵ سال است.
تا دمای منفی ۲۵ الی ۳۵ درجه سانتیگراد تحمل سرما دارد.

بازار فروش داغ و قابلیت نگهداری در سردخانه را دارد.
گلابی پرتقالی به رقم گرده زدا احتیاجی ندارد و از ارقام کمیاب گلابی است.
در بعضی مناطق به گلابی پرتقالی، گلابی سیب یا گلاب ناشی هم میگویند.
مناطق مناسب برای کاشت نهال گلابی پرتقالی مناطق سردسیر تا نیمه گرمسیر هستند.
نهال گلابی پرتقالی ۲ سال بعد از کاشت توانایی بار دهی دارد.

نهال گلابی پرتقالی

اندازه ی میوه گلابی پرتقالی بین ۵ تا ۸ سانتی متر است.
نسبت به سایر ارقام گلابی کمی گران تر به فروش می رسد.
گلابی پرتقالی را از شهریور تا دی ماه می توان در بازار یافت
بهترین نوع مصرف این میوه تازه خوری است
ولی میتوان بین ۳ تا ۵ ماه از آن در انبار نگهداری کرد.
درخت گلابی پرتقالی ساقه هایی مقاوم و قوی دارد.

نهال این رقم به سرعت رشد می کند و زود بازده است.
خاک مناسب برای گلابی پرتقالی باید غنی از مواد آلی با تحت الارض نفوذ پذیر باشد مثلا خاک های شنی رسی خیلی خوب جواب میدهند.
برای کاشت نهال گلابی پرتقالی عمق چاله باید ۶۰ سانتی متر باشد و ریشه کاملا در خاک پوشانده شود.

نهال گلابی پرتقالی

آبیاری در هر هفته ۱ الی ۲ بار لازم است اگر درخت بالغ باشد آبیاری هر ۱۰ روز یکبار کافی است.
در جایی که سایه باشد کاشت نهال گلابی پرتقالی صحیح نیست بایستی نور آفتاب را خیلی خوب دریافت کند.
برای کود دهی گلابی پرتقالی برگ درختان که در پاییز می ریزند یا کود حیوانی و یا کود شیمیایی NPK مناسب است.
درخت گلابی پرتقالی مانند سایر درختان به هرس شدن نیاز دارد و بهترین زمان هرس کردن اواخر زمستان است.

درخت گلابی (دانشنامه ویکی پدیا)

گُلابی (فارسی شرقی: ناکو کان و کاین که در گذشته به آن اَمرودو ارمود و کرپول،اَرمود،نیز گفته می‌شد) درختی است گلدار از رده دولپه‌ای‌ها، از خانواده گلسرخیان و از زیر خانواده مالیده(Maloideae) می‌باشد.

در این جنس حدود۸۰۰ گونه وجود دارد که بعضی از گونه‌های معروف شامل communis, persica, pyrifolia, syriaca و ussuriensis وجود دارد. گلابی معمولی یا گلابی عماد از گونه communis می‌باشد که میوه‌های آبدار با دانه‌های سنگی دارد و اغلب شکل کشیده دارد.

اما انواع دیگری از گلابی وجود دارند که به گلابی آسیایی معروف است که شکل آن‌ها شبیه سیب است. در منابع آلمانی منشأ گلابی را درکوه‌های البرز ذکر کرده‌اند. انواع مختلف گونه وحشی آن در جنگل‌های گیلان و مازندران وجود دارد که در زبان گیلکی و تالشی به خوج _ خج و سنگ خوج و در زبان مازندرانی به (تلکا) سِتِکا معروف‌اند.

گلابی درختی برگ‌ریز می‌باشد که در شرایط آب وهوایی مناطق سرد جهان، جایی که زمستان‌های سرد باعث برطرف شدن نیاز سرمایی زمستان آن می‌شود قابل پرورش و کشت است. میوهٔ این گیاه از لحاظ گیاه‌شناسی پوم است و جزء میوه‌های کاذب به‌شمار می‌آید. میوه گلابی معمولی عمر انباری کوتاهی دارد به همین دلیل باید قبل از رسیدن کامل برداشت شود تا بتوان به راحتی به بازار رساند.

گلابی اروپایی که در شمال ایران می‌روید، میوه‌ای است سخت با طعم متمایل به ترشی و شیرینی است.

محصولات مرتبط : نهال گلابی شاه میوه