نهال سیب جرومین

زمان کاشت و توضیحات

نهال سیب جرومین یا سیب سیاه از ارقام جذاب سیب است.

منشأ درخت سیب جرومین از آمریکا است.

از ارقام کمیاب و تازه وارد و لاکچری محسوب می شود.

نهال سیب جرومین

در فصل تابستان میوه های سیب جرومین برداشت می شوند. با در نظر گرفتن آب دهی مرتب و شرایط دما و نور گیری مناسب درخت، میوه ها در اواخر مرداد یا اوایل شهریور چیده می شوند.

نهال سیب جرومین کاملا زود بازده است و توانایی انبارمانی ۴ تا ۶ ماه را دارد.

پوست میوه سیب جرومین به رنگ سیاه است و گوشت داخلی آن زرد رنگ است.

سیب جرومین یا سیب سیاه وزنی بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ گرم دارد و درخت تنومندی بین درختان میوه دار به حساب می آید.

مزه ی شیرین و بافت متراکم و گوشت نسبتا آبدار دارد.

حداکثر عمر درخت جرومین ۶۰ سال می باشد ولی عمر مفید و تجاری درخت سیب جرومین بین  ۳۵ تا ۴۰سال است.

طول عمر ماندگاری در سردخانه برای رقم سیب جرومین یا سیب سیاه بالا است.

سیب سیاه جرومین از نژاد گلسرخیان است مناسب کاشت در نواحی معتدل سرد می باشد.

درخت سیب فوجی به نیاز سرمایی ۱۰۰۰ تا ۱۶۰۰ ساعته دارد و دمای سرما باید تا منفی ۷ درجه سانتی گراد باشد.

دمای ۳۵ تا ۴۰ درجه سانتی گراد را متحمل می شود.

سیب سیاه جرومین در مناطقی که زمستان های معتدل یا نسبتا گرم دارد مناسب برای کاشت نیست.

مثل سایر ارقام سیب، سیب جرومین هم برای هر چه شیرین تر شدن و درشت شدن بهتر است دو ماه آخر را در شب های خنک سپری کند.

ارتفاع درخت سیب جرومین یا سیاه در اوج باروری خود بین ۲،۵،۸ متر است.

در زمان برداشت میوه سیب جرومین سیب ها اکثرا به زمین می افتند و سیبهای مانده در بالای درخت با اینکه ساقه های پر قدرتی دارد ولی به راحتی کنده می شود.

نیاز به آبیاری درخت سیب جر‌ومین در حد متوسط است

در روش آبیاری ثقلی حدود ۱۰ هزار متر مکعب و در روش آبیاری قطره ای ۶_۵ متر مکعب است.

البته میزان نیاز آبیاری در هر شرایط آب و هوایی و نوع خاک، و منطقه جغرافیایی متغیر است.

در منطقه مرطوب و آب و هوای بالای ۳۵ درجه نیاز به آبیاری بیشتر می شود.

در رابطه با کاشت نهال سیب جرومین بهتر است فواصل کاشت نهال از هم ۴ در ۶ متر باشد.

نهال سیب جرومین به رقم گرده افشان نیاز دارد

به دلیل اینکه سیب جرومین از دیگر درختان بارور تر است باید در ازای هر ۱۰ اصله درخت یک درخت گرده افشان کاشته شود.

در بعضی مناطق به سیب سیاه جرومین، الماس سیاه هم می گویند.

درختی کاملا پر بار و بدون زحمت و دردسر است.

درخت سیب (دانشنامه ویکی پدیا)

درخت سیب (نام علمی: M. pumila) درختی برگریز از خانواده گلسرخیان است که به خاطر میوه شیرین و گوشتی‌اش شناخته شده‌است. در سرتاسر دنیا، این درخت برای میوه‌اش کشت می‌شود و وسیع‌ترین گونهٔ رشد کرده از سرده مالوس است.

منشأ این درخت آسیای مرکزی است؛ جایی که امروزه هنوز هم گونهٔ وحشی آن یعنی مالوس سیورسی یافت می‌شود. سیب پس از هزاران سال کشت در آسیا و اروپا، توسط مهاجران اروپایی به آمریکای شمالی برده شد. سیب در برخی فرهنگ‌ها از اهمیت مذهبی و اساطیری بالایی برخوردار است؛

از جمله فرهنگ اهالی اسکاندیناوی، یونان و مسیحیان اروپایی قدیم. سیب همچنین یکی از سین‌های اصلی هفت‌سین است.

درختان سیب حاصل از کاشت دانه بزرگ هستند، اما درختان حاصل از پیوند ریشه (ساقه زیرزمینی) کوچکند. بیش از ۷٬۵۰۰ رقم سیب شناخته شده وجود دارد، و در نتیجه طیف وسیعی از ویژگی‌های دلخواه به دست می‌آید. ارقام مختلف برای سلیقه‌ها و استفاده‌های مختلف از جمله آشپزی، مصرف خام و تولید شراب پرورش می‌یابند.

درختان سیب معمولاً با پیوند زدن تکثیر داده می‌شوند، گرچه سیب‌های وحشی به سادگی از دانه می‌رویند. درختان و میوهٔ سیب مستعد تعدادی از آفت‌های قارچی و باکتریایی قابل کنترل با روش‌های ارگانیک و غیرارگانیک هستند. در سال ۲۰۱۰، در بخشی از پژوهشی که برای کنترل بیماری و پرورش انتخابی محصول سیب صورت گرفت، ژنوم این میوه رمزگشایی شد.

در سال ۲۰۱۸، حدود ۸۶ میلیون تن سیب در سراسر جهان به عمل آمد؛ که تقریباً ۴۵٪ از این مقدار را چین تولید کرده بود. ایالات متحده با بیش از ۶٪ تولید دنیا دومین تولیدکنندهٔ مهم بوده‌است. ترکیه جایگاه سوم و ایتالیا، هندوستان و لهستان مقام‌های بعدی را داشته‌اند.

سیب معمولاً به صورت خام مصرف می‌شود، اما در بسیاری از غذاها (بویژه دسرها) و نوشیدنی‌ها هم استفاده می‌گردد. در میان عوام آثار مثبت بسیاری به سیب نسبت داده می‌شود. با این حال پروتئین‌های متفاوت موجود در سیب دو نوع آلرژی را سبب می‌شوند.

محصول مرتبط :‌ نهال سیب فوجی