نهال انجیر گلابی

نهال انجیر گلابی گرمسیری است و خاستگاهی آسیایی دارد و در ایران هم پرورش می یابد.

برگ های درخت انجیر گلابی مثل پنجه است و چرمی مانند می باشد و رنگ آن سبز روشن بوده و اندازه آن اندازه کف دست می باشد و شاخه های آن کم و پیچ و خم دار است.

نهال انجیر گلابی

شکوفه های نهال انجیر گلابی در گلرنگ سبز است و شکل ان مانند گلابی می باشد و در فصل بهار و تابستان و زمستان شکوفه میدهد و زمان محصول دهی انجیر گلابی تابستان تا پاییز می باشد.

محصول انجیر گلابی به شکل گلابی می باشد و پوست ان صاف و رنگ پوست خاکستری روشن و قرمز سبز می باشد و گوشت آن به رنگ قرمز است و طعم شیرینی دارد.

انجیر گلابی در هر سال چند بار محصول میدهد و رشد آن سریع و پرمحصول است، این رقم سود خوبی برای باغداران دارد.

طبع انجیر گلابی گرم است و برای رشد بهتر و کیفیت دهی خوب به نور آفتاب نیاز دارد.

ارتفاع درخت انجیر گلابی ۲ تا ۴ متر رشد میکند. مناسب ترین خاک برای کاشت نهال انجیر گلابی خاک های شنی رسی می باشد و  ph خاک باید ۶.۵ و ۷.۵ باشد.

آبیاری درخت انجیر گلابی با توجه به سن درخت متفاوت است و هر چقدر سن درخت کم باشد به آبیاری کمی نیاز دارد و هرچقدر سن درخت بالا برود میزان آبیاری هم بیشتر می باشد‌.

نهال انجیر گلابی در برابر سرما مقاوم است و سرما را تا دمای منفی ۱۰ درجه نیز میتواند تحمل کند.

در تابستان تا دمای ۲۵ الی ۳۵ درجه قابل تحمل می باشد ولی در دمای ۴۲ درجه تحمل ندارد و موجب بی کیفیتی محصول می شود.

نهال انجیر گلابی در مناطق نیمه گرمسیر و معتدل رشد می یابد و مناسب ترین فصل کاشت نهال آن فصل پاییز می باشد.

تکثیر نهال انجیر گلابی به وسیله پیوند، قلمه، پاجوش و بذر تکثیر می شود و گرده افشانی نهال انجیر گلابی از طریق زنبور عسل گرده افشانی می شود.

حدفاصل کاشت بین نهال انجیر گلابی ۴.۵ متر می باشد و عمق گودال ها باید ۲ متر باشد.

هرس کردن درخت انجیر گلابی در اواسط فصل پاییز انجام می شود و بعد از هرس خوب رشد میکند و موجب محصول باکیفیت و درشتی می شود.

مورچه، شب پره هندی، سوسک شاخک بلند، پروانه برگ خوار از جمله آفات و بیماری درخت انجیر گلابی می باشند که برای جلوگیری و دفع این آفات سم پاشی و حشره کش مناسب باید استفاده شود.

عمر اقتصادی و مفید درخت انجیر گلابی  بیش از ۳۰۰ سال تخمین زده اند.

انجیر (دانشنامه ویکی پدیا)

انجیر، انجیر خوراکی یا شال انجیر (نام علمی: Ficus carica) گونه‌ای آسیایی از گیاهان گلدار خانواده انجیران است. این درخت بومی خاور میانه و آسیای غربی است.

انواعی که در باغبانی برای مصرف میوهٔ آن مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از فیکوس کاریکا، فیکوس پالماتا و فیکوس پودوکاریکا. فیکوس کاریکا همان انجیر معمولی است که به عنوان میوه مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ ولی فیکوس پالماتا و فیکوس پودوکاریکا بیشتر برای تلقیح انواع انجیر خوراکی کاشته می‌شوند.

از انجیر می‌توان در تهیه مربا، بستنی، یا به شکل تازه استفاده کرد. میوه آن به شکل خشک، تازه، کمپوت، مربا، آرد و مارمالاد به مصرف می‌رسد. از آنجایی که نگهداری و انتقال میوه تازه انجیر بسیار دشوار می‌باشد بیشترین استفاده آن به صورت فرآوری شده می‌باشد. سرکه انجیر نیز دارای طعم شیرین و دلچسبی می‌باشد که برای انواع ترشی و سالاد استفاده می‌گردد.

درحال حاضر شهرستان استهبان استان فارس بزرگترین تولیدکننده انجیر دیم در جهان می‌باشد که محصول آن از کیفیت و مرغوبیت خاصی برخوردار است.

مشخصات گیاه‌شناسی

برگ درخت انجیر پنجه‌ای و دارای ۳ تا ۵ لوب می‌باشد. قسمتی که به اسم میوه انجیر معروف است و مورد تغذیه انسان قرار می‌گیرد در حقیقت میوه نیست بلکه زائده مجوفی است که گلهای انجیر به تعدادی زیاد در داخل آن قرار گرفته‌اند و مواد قندی در این زایده یا رسپتاکل جمع می‌شود. گلهای نر و گلهای ماده درخت انجیر از یکدیگر جدا ولی روی یک پایه یعنی در داخل رسپتاکل واقع شده‌اند و به عبارت دیگر درخت انجیر گیاهی است یک پایه.

اگر میوه انجیر را باز کنیم و به شکل یک سطح درآوریم گلهای نر که حامل دانه گرده هستند و در کنار و به طرف خارج صفحه واقع شده و گلهای ماده که حامل تخمدان و در صورت تلقیح شدن حامل بذر خواهند بود در وسط صفحه قرار دارند. تلقیح گل‌های ماده انجیر به وسیلهٔ حشرات مختلف که مهم‌ترین آن‌ها حشره‌ای بسیار کوچک از خانواده کالسیدیده می‌باشد انجام می‌گیرد.

محصولات مرتبط :‌ نهال انجیر سه فصل