نهال گلابی کروزی (جنگلی)

گلابی کروزی یا گلابی وحشی جنگلی یکی از رقمهای کمیاب گلابی است.

نهال گلابی کروزی یا همان گلابی جنگلی وحشی از کوههای البرز نشأت گرفته است.
ظاهری به اندازه تقریبی گردو یا آلو دارد.

میوه های گلابی وحشی جنگلی یا کروزی به صورت خوشه ای رشد میکند . تعداد ۷-۸ عدد در یک خوشه وجود دارد.
گلابی کروزی یا جنگلی بافتی مشابه به گلابی شاه میوه دارد و طعم شیرین و خوشمزه دارد.
نهال گلابی کروزی یا جنگلی به صورت خودرو و تک درخت در جنگلهای سردشت بسیار به چشم میخورد.

میوه نهال گلابی کروزی در اواخر شهریور و پاییز می رسد و بصورت خام خواری مصرف شود.
ارتفاع درخت گلابی جنگلی وحشی حدود ۵ متر است. و شاخه های درخت خار مانند است.
درخت گلابی کروزی برگهای تخم مرغی شکل و صاف و براق و شاخه های خاردار دارد.

نهال گلابی کروزی

میوه گلابی کروزی یا وحشی خواص دارویی بسیاری دارد از جمله: نرم کردن سینه، آرامش اعصاب، افزایش نیروی جنسی و جسمی و مفید برای افزایش وزن
نهال تازه گلابی کروزی برای پیوند خوردن با گلابی های رقم خوب پایه مناسبی است.

افتخار ثبت این میوه خوش طعم و دوست داشتنی نصیب کشور ایران است و تا به حال واریته های زیادی از گلابی وحشی شناخته شده است.

گلهای درخت گلابی وحشی دوجنسی است و توسط حشرات گرده افشانی می شود.
دانه های میوه گلابی وحشی پوست ضخیم قهوه ای رنگ و مغز سفید دارند و از نظر ظاهری شبیه به بادام و مغز زرد آلو است.
نهال گلابی کروزی وحشی وقتی هنوز جوان است در سال اول به منظور باردهی خوب ۲ بار در هفته باید آبیاری شود.

رفته رفته دفعات آبیاری کمتر می شود به صورتی که اگر خاک درخت خشک بود نیاز به آبیاری خواهد داشت زیرا آب زیادی موجب پوسیدگی ریشه و زرد شدن برگهای درخت گلابی وحشی یا کروزی می شود.

برای رشد و نمو و باردهی خوب درخت گلابی وحشی به نور مستقیم و کافی نیاز دارد اگر درخت در سایه کاشته شود شکوفه ها ریزش خواهند داشت.

تحمل دمای سرد برای رقم گلابی وحشی ۲۵ الی ۴۰ درجه سانتی گراد است برای باردهی چشمگیر نیازمند ۶۰۰ ساعت دمای منفی ۷ درجه است.
خاکی که بطور صحیح زهکشی شده باشد مفید برای این درخت است. خاک سنگین برای درخت گلابی کروزی مناسب نیست زیرا رطوبت را در خود نگه می دارد.

میوه گلابی وحشی طبیعت سرد و خشک دارد خواص آنتی اکسیدان و آنتی باکتریال دارد در جنگلهای گیلان هم یافت می شود و در لهجه گیلکی به آن اربه خوج یا سنگ خوج می گویند.

درخت گلابی (دانشنامه ویکی پدیا)

گُلابی (فارسی شرقی: ناکو کان و کاین که در گذشته به آن اَمرودو ارمود و کرپول،اَرمود،نیز گفته می‌شد) درختی است گلدار از رده دولپه‌ای‌ها، از خانواده گلسرخیان و از زیر خانواده مالیده(Maloideae) می‌باشد.

در این جنس حدود۸۰۰ گونه وجود دارد که بعضی از گونه‌های معروف شامل communis, persica, pyrifolia, syriaca و ussuriensis وجود دارد. گلابی معمولی یا گلابی عماد از گونه communis می‌باشد که میوه‌های آبدار با دانه‌های سنگی دارد و اغلب شکل کشیده دارد.

اما انواع دیگری از گلابی وجود دارند که به گلابی آسیایی معروف است که شکل آن‌ها شبیه سیب است. در منابع آلمانی منشأ گلابی را درکوه‌های البرز ذکر کرده‌اند. انواع مختلف گونه وحشی آن در جنگل‌های گیلان و مازندران وجود دارد که در زبان گیلکی و تالشی به خوج _ خج و سنگ خوج و در زبان مازندرانی به (تلکا) سِتِکا معروف‌اند.

گلابی درختی برگ‌ریز می‌باشد که در شرایط آب وهوایی مناطق سرد جهان، جایی که زمستان‌های سرد باعث برطرف شدن نیاز سرمایی زمستان آن می‌شود قابل پرورش و کشت است. میوهٔ این گیاه از لحاظ گیاه‌شناسی پوم است و جزء میوه‌های کاذب به‌شمار می‌آید. میوه گلابی معمولی عمر انباری کوتاهی دارد به همین دلیل باید قبل از رسیدن کامل برداشت شود تا بتوان به راحتی به بازار رساند.

گلابی اروپایی که در شمال ایران می‌روید، میوه‌ای است سخت با طعم متمایل به ترشی و شیرینی است.

محصولات مرتبط : نهال گلابی بیروتی