نهال شلیل انجیری

درخت شلیل انجیری قد و قامتی کوتاه و شاخ و برگ های پهن و کشیده و بیضی شکل و کناره های برگ مدل اره ای هستند.
خرید و فروش میوه شلیل انجیری همیشه به راه است و بازار داغی دارد.
نهال شلیل انجیری رقم جدید و تجاری محسوب می شود.

برگ های درخت شلیل انجیری دیر تر از شکوفه ها روی درخت سبز می شوند.
ابتدا شکوفه های شلیل انجیری رشد میکنند یعنی شکوفه های شلیل انجیری زودرس هستند.

رنگ شکوفه ها صورتی روشن و گاهی قرمز و سفید می باشند.و روی شاخه که یک ساله هستند جلوه خاص و زیبا و بسیار دیدنی پدید می آورند.
گرده افشانی درخت شلیل انجیری قبل از گلدهی صورت میگیرد درخت شلیل انجیری به خودی خود قابلیت بارور شدن دارد.

درخت شلیل انجیری ۳ سال بعد از کاشت شروع به شکوفه دادن میکند و در پنجمین یا چهارمین سال کاشت اولین محصول خود را تولید میکند.
ولی امروزه نوع پیوندی و جدید نهال شلیل انجیری زودتر به شکوفه دادن و محصول دهی اقتصادی میدهد.
اصالت درخت شلیل انجیری کشور ایران است و از نوع دیررس به شمار می آید.

زمان محصول دهی شلیل انجیری بعد از کاشت نهال از دومین سال شروع به میوه میدهد و زمان رسیدن محصول اواخر مرداد ماه است.
ارتفاع درخت شلیل انجیری غیر پاکوتاه ۴الی ۵متر است و شاخ و برگ های زیاد و پرپشتی دارد که سه نوع شاخه از جمله :شاخه ساده ؛شاخه مرکب و شاخه کاذب ایجاد میکند.

شاخه ساده که فقط مختص ساختن جوانه رویشی است. شاخه مرکب جوانه رویشی و زایشی ایجاد میکند و شاخه های کاذب در نوک شاخه جوانه رویشی تولید میکند که موقع هرس کردن از بین میرود و در طول شاخه جوانه زایشی تولید میکند.
مناسب ترین خاک برای درخت شلیل انجیری خاکی است که بافت شنی و لومی داشته باشد و همچنین آب در خاک نماند.

خاک هایی ک آبداخلشان بماند برای شلیل مناسب نیست درثانی محصول خوبی برداشت نخواهد شد.
به همین دلیل درخت شلیل انجیری به خاکی نیاز دارد که عمقش ۱تا ۵/۱ باشد و آب در خاک نماند یعنی خاک سبک باشد.

همچنین اگر درخت شلیل انجیری به میزان کافی هوادهی نداشته باشد و در خاک آب غوطه ور بماند بسیار مضر است و ضرر فراوانی میبیند.
رعایت فاصله موقع کاشت امری الزامی است پس بنابراین موقع کاشت درخت شلیل انجیری حد فاصل درختان حداقل ۳متر باید باشد‌. این نکته باید رعایت شود

بنابراین حد فاصل نهال شلیل انجیری  3*3 یا 4*4 متر می تواند متفاوت باشد. پس در هر هکتار ۸۰۰تا ۱۱۰۰درخت باید داشت.

بعد از مرحله کاشت نوبت مرحله میخ کوبی و بعد از آن حفر چاله به عمق یک متر میرسد که باید دقیق باشد و دقیق محل حفر چاله علامت گذاری شود.
که به این صورت حد فاصل بین درختان رعایت می شود .و به این نکته باید توجه کرد که محل پیوند خاک باید بیرون از خاک درجهت مسیر باد باشد.
اکثر درختان شلیل انجیری پیوندی هستند یعنی روش کاشت نهال به روش پیوندی است.
مناسب ترین پایه شلیل دانه های خود شلیل و حتی هلو یا شفتالو هستند.

نهال شلیل انجیری

همچنین نهال شلیل انجیری را میتوان با درخت آلو،درخت زردآلو و همچنین درخت بادام پیوند زد .
عمر اقتصادی درخت شلیل انجیری ۱۰الی ۱۵سال است.عمر کوتاهی دارد دلیل اینست که چوب درخت شلیل انجیری خشک و شکننده است و به دلیل اینکه پوست چوب درخت شلیل انجیری پیوستگی زیادی به استوانه مرکزی آن دارد.

آفت و بیماری درختان یکی از شایع ترین مشکل باغداران است .در درخت شلیل انجیری بخصوص شلیل لب شتری و شلیل غربالی که اکثرا به بیماری قارچی دچار می شوند میتوان با سم پاشی در زمان مناسب از این بیماری پیشگیری کرد.

در اواخر زمستان باید سم پاشی روغن ولک که باید با حشره کش های مخصوصی از جمله آدمیرال ،اتیون و دورسبان سم پاشی شود تا از آفت درختان هسته دار از جمله هسته دار شپشک نخودی پیشگیری شود.

درخت شلیل انجیری در زمستان دمای منفی بیست درجه را میتواند تحمل کند و در تابستان در برابر گرمای هوا مقاومت کند .این درخت در فصل بهار که هوا خنک میشود اگر دمای هوا به منفی ۳درجه برسد شکوفه های خود را از دست میدهد.
چنانچه این سرما به طول انجامد درخت شلیل کلا خشک میشود و جوانه های خود را از دست میدهد‌.

نهال شلیل انجیری به ۱۰۰۰ تا ۴۰۰ساعت در زیر مثبت ۷درجه استراحت نیاز دارد تا جوانه های خود را به تکامل برساند.
درخت شلیل انجیری بعد از محصول دهی به روش جامی تربیت هر سال هرس می شود .تا جوانه هایی که در سال آینده محصول و شکوفه میدهند جوان تر تولید شوند.

درخت شلیل انجیری هر سال ۲/۵ تا ۷/۵ مترمکعب آب مصرف میکند یعنی اگر بخواهیم محصول خوب و باروری داشته باشیم باید آب فراوان برای درخت شلیل تامین کنیم نیازمند آب زیاد است.
همچنین شلیل انجیری در کمپوت سازی بیشتر استفاده میشود و مدت نگهداری شلیل انجیری دو ماه است.

شلیل (دانشنامه ویکی پدیا)

شلیل نوعی میوه از خانواده هلو است. گونه‌ای از هلو با ژنِ مغلوب است که میوه‌های بدون کرک تولید می‌کند و به همین علت هلوی بدونِ کرک نیز نامیده می‌شود و طعمی مطبوع و شیرین‌تر از هلو دارد. در فرهنگِ دهخدا شلیل به معنای میوه‌ی خوشبو و گوارا و آبدار شبیه به شفتالو اشاره شده و در فرهنگ معین آمده: رنگش سفید یا سرخ یا سرخ و سفید است. خواجه عمید لوبکی (از جهانگیری):

زمین بین که از رنگ معشوق عاشق         گهی سیب بیرون دهد گه شلیل

شلیل میوه بومی آسیا است. اعتقاد بر این است که یکی از قدیمی‌ترین میوه‌ها بوده و ظاهراً ۲۰۰۰ سال قبل در چین رشد می‌نمود و از طریق جاده ابریشم به ایران، یونان و رم باستان راه پیدا کرد و بهترین نوع آن در ایران کشت می‌شود

این میوه از قرن شانزدهم و هفدهم به انگلستان رفت و توسط اسپانیایی‌ها به آمریکا برده شده و اکنون به مقدار زیاد در کالیفرنیا کشت می‌شود. بیش از ۱۰۰ گونه از این میوه در جهان وجود دارد.

انواع شلیل

تا اواخر دهه ۴۰ شمسی شلیل‌ها سبز کمرنگ و دارای اندازه‌ای کوچک و گوشتی سفید بودند.

در حال حاضر بیش از ۱۵۰ گونه شلیل وجود دارد که از نظر اندازه، شکل، طعم، بافت و رنگ متفاوت هستند. گونه‌های موجود شلیل پیوسته از نظر طعم و ظاهر و طول عمر هسته، در حال ارتقا می‌باشند. بسیاری از گونه‌های جدید که امروزه مشاهده می‌شوند شاید در ۵ یا ۱۰ سال آینده دیده نشوند.

گونه‌ای از شلیل به نام شفترنگ یا به گویش عامه شبرنگ می‌باشد که رنگ قرمز آن روشنتر است و درخت آن سریع رشد می‌کند و گونه‌ای بسیار پربازده است. گوشتِ میوه زرد و هسته به میوه متصل است.

انواع دیگر شلیل به نام‌های: شلیل سفید، شلیل شمس، شلیل مغان، رد گلد و… است که بعضاً دیررس می‌باشند.

انواع هلو و شلیل در باغات استانهای تهران، البرز، همدان، کردستان و خراسان شمالی تولید می‌شود که در این میان استان البرز مقامِ اول را دارد.

محصول مرتبط :‌ نهال شلیل مغان