نهال انگور بلک سیدلس بیدانه

نهال انگور بلک سیدلس بیدانه از ارقام غیر بومی و وارداتی آمریکایی است، وجهه اقتصادی و تجاری بسیار خوبی دارد.

در فصل بهار وقتی که دمای هوا به بالای ۱۰ درجه افزایش می یابد رشد نهال هم آغاز می شود.

عمر اقتصادی درخت بلک سیدلس بی دانه بسیار بالاست نزدیک به ۱۰۰ سال می باشد.

انگور بلک سیدلس بی دانه علاوه بر تازه خوری و تولید مویز در صنعت آبمیوه و آبغوره سازی هم استفاده می شود.

نحوه آبیاری این رقم به دمای هوا بستگی دارد با افزایش دما آبیاری بیشتر و با کاهش دما آبیاری کمتر می شود.

خاک مناسب برای این رقم خاک سبک شنی است.

رنگ حبه های انگور بلک سیدلس سیاه مانند و بنفش تیره است و داخل حبه ها دانه وجود ندارد و از نهال های کمیاب و پر اهمیت محسوب می شود.

نهال انگور بلک سیدلس بیدانه

نهال بلک سیدلس بی دانه ذات پر محصول و میان رس دارد و میزان باردهی در هر هکتار به ۴۰ تن می رسد.

آغاز محصول دهی انگور بلک سیدلس از سومین سال کاشت است و برداشت محصول از ۱۵ شهریور شروع می شود و تا اوایل پاییز ادامه دارد.

نهال بلک سیدلس در برابر سرما تا دمای ۲۳- درجه  مقاومت دارد.

نهال انگور بلک سیدلس بیدانه

مهد کاشت انبوه انگور بلک سیدلس بی دانه کشور ترکمنستان است. در ترکمنستان بلک سیدلس را خشک می کنند وآن را به کشمش مویز تبدیل می کنند، به این صورت محصولی پر خاصیت و بسیار بازار پسند به عمل می آید.

نهال انگور بلک سیدلس بیدانه

عمر اقتصادی درخت بلک سیدلس بی دانه بسیار بالاست نزدیک به ۱۰۰ سال می باشد.

انگور بلک سیدلس بی دانه علاوه بر تازه خوری و تولید مویز در صنعت آبمیوه و آبغوره سازی هم استفاده می شود.

نحوه آبیاری این رقم به دمای هوا بستگی دارد با افزایش دما آبیاری بیشتر و با کاهش دما آبیاری کمتر می شود.

خاک مناسب برای این رقم خاک سبک شنی است.

نحوه کاشت نهال انگور بلک سیدلس به این شرح است که خاک حاصلخیز را در اندازه ۵۰*۵۰*۵۰ حفر می کنند مقداری آهک و فسفر و کمپوست به خاک اضافه کرده و سپس نهال کاشته می شود. قابل ذکر اینکه جوانه نهال باید ۵ سانت بیرون از خاک باشد

درباره انگور در ( دانشنامه ویکی پدیا)

انگور، میوهٔ نرم‌پوست و شیره‌داری است که از درخت انگور به عمل می‌آید. درخت انگور، مو (تلفظ:Mow) نامیده می‌شود. مو یکی از قدیمی‌ترین گیاهانی است که انسان کاشتن آن را آموخت. در کتاب‌های دینی کهن و در بسیاری از اسطوره‌ها و سروده‌های ملل نام انگور و موستان بسیار آمده‌است. انگور در تمام مناطق معتدل جهان می‌روید. بیش از ۲۰ هزار نوع انگور در سراسر جهان می‌روید اما همه آن‌ها از انگور وحشی خاور نزدیک و انگور وحشی آمریکای شمالی نتیجه شده‌اند.

گاهی انگور را کشمش می‌کنند. انگور خشک کرده را کشمش می‌نامند. از انگور، مویز، کشمش، ژله، مربا، آب انگور، شراب و سرکه می‌سازند. از پوست و دانه آن هم محصولات مختلف تهیه می‌شود. محلی که مو یا درخت انگور بسیار در آن کاشته شود موستان یا تاکستان یا زرستان نامیده می‌شود. مو را باید هر چند گاه هرس کرد زیرا این کار سبب می‌شود که میوه بیشتری به بار آورد.

در بیشتر موستان‌ها داربست‌های می‌سازند تا مو بتواند از آن‌ها بالا رود. بزرگترین دشمن مو بیماری مخصوص ریشه مو است.

مهمترین کشورهای تولیدکننده انگور در اروپا فرانسه، ایتالیا و آلمان هستند. این کشورها مو را بیشتر برای تهیه شراب پرورش می‌دهند. بیشتر کشمش و شراب قاره آمریکا از تاکستان‌های ایالت کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا فراهم می‌آید.

کشور ایران دهمین تولید کننده انگور دنیاست که حدود ۳٫۳ درصد از کل تولید انگور دنیا را به خود اختصاص داده‌است. ملایر شهر جهانی انگور است انگور ملایر به عنوان پنجاه و سومین میراث مهم جهانی کشاورزی، در سازمان فائو به ثبت رسیده‌است.

ایران در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ پس از کشورهایی مانند چین، ایتالیا، ایالات متحده، اسپانیا، فرانسه، ترکیه، شیلی، آرژانتین و هند، با سطح زیر کشت بیش از ۲۸۰۰ کیلومتر مربع و دارای تولید سالانه بیش از ۲۲۵۰۰۰۰ تن انگور است.

محصول مرتبط : نهال انگور پرلت