نهال انگور یاقوتی

نهال انگور یاقوتی همانطور که از اسمش پیداست از ارقام با ارزش و گران قیمت انگور است. خاستگاه اصلی انگور یاقوتی در ایران است که در نقاط مختلف ایران پرورش می یابد ولی در کشور ژاپن در ایشیکاوا از سال ۱۹۹۵ پرورش یافت اما با انگور یاقوتی ایرانی کمی متفاوت است.
انگور یاقوتی به تمام نقاط جهان صادر میشود.
رنگ انگور یاقوتی قرمز تیره و حبه انگور درشت و متوسط است و نیز بدون هسته و شیرین و آبدار میباشد.

درباره نهال انگور یاقوتی

نهال انگور یاقوتی برای کشاورزان سود فراوانی دارد و نیز بازار تجاری خوبی دارد.
انگور یاقوتی را در ایران،ژاپن و نواحی شرقی کره زمین میتوان یافت.ولی در کشور ایران سابقه طولانی دارد.
نهال انگور یاقوتی به صورت تراکم خوشه ای نیست.

برای رشد بهتر و محصول دهی خوب و باکیفیت انگور یاقوتی باید در مکانی پرورش یابد که سالانه ۱۰۰ساعت آفتابی داشته باشد.
حدفاصل کاشت نهال انگور یاقوتی بین درختان باید ۱۸۰سانتی متر باشد تا بین درختان رقابت برای دریافت مواد مغذی خاک و آبیاری به وجود نیاید.

مناسب ترین زمان کاشت نهال انگور یاقوتی پاییز تا فروردین ماه میباشد.و باید قبل از اینکه جوانه ها رشد کنند کاشته شوند تا از یخ زدگی و آفت و بیماری ها محفوظ بمانند.
فصل زمستان فصل مناسبی برای نهال انگور یاقوتی است بخصوص دی و بهمن ماه .زیرا ریشه نهال از سرما و گرما مصون میماند.
نهال انگور یاقوتی به آفتاب نیازمند است و این امر در تمامی نژادهای انگور یکسان است.

اگر آفتاب مورد نیاز تامین نشود و در سایه باشد در نتیجه محصول خوب و باکیفیتی برای باغداران نخواهد داد. البته گرمای بیش از حد با ساعات آفتابی توصیه نمی شود زیرا گرمای بیش از حد انگور یاقوتی را از بین میبرد بنابراین مناطقی که آب و هوای تابستان معتدل و خنک دارد مناسب است .همچنین انگور یاقوتی نیاز به مراقبت دائم و ویژه دارد.

برای رشد بهتر و محصول دهی خوب و باکیفیت انگور یاقوتی باید در مکانی پرورش یابد که سالانه ۱۰۰ساعت آفتابی داشته باشد.
حدفاصل کاشت نهال انگور یاقوتی بین درختان باید ۱۸۰سانتی متر باشد تا بین درختان رقابت برای دریافت مواد مغذی خاک و آبیاری به وجود نیاید.

درباره انگور در ( دانشنامه ویکی پدیا)

انگور، میوهٔ نرم‌پوست و شیره‌داری است که از درخت انگور به عمل می‌آید. درخت انگور، مو (تلفظ:Mow) نامیده می‌شود. مو یکی از قدیمی‌ترین گیاهانی است که انسان کاشتن آن را آموخت. در کتاب‌های دینی کهن و در بسیاری از اسطوره‌ها و سروده‌های ملل نام انگور و موستان بسیار آمده‌است. انگور در تمام مناطق معتدل جهان می‌روید. بیش از ۲۰ هزار نوع انگور در سراسر جهان می‌روید اما همه آن‌ها از انگور وحشی خاور نزدیک و انگور وحشی آمریکای شمالی نتیجه شده‌اند.

گاهی انگور را کشمش می‌کنند. انگور خشک کرده را کشمش می‌نامند. از انگور، مویز، کشمش، ژله، مربا، آب انگور، شراب و سرکه می‌سازند. از پوست و دانه آن هم محصولات مختلف تهیه می‌شود. محلی که مو یا درخت انگور بسیار در آن کاشته شود موستان یا تاکستان یا زرستان نامیده می‌شود. مو را باید هر چند گاه هرس کرد زیرا این کار سبب می‌شود که میوه بیشتری به بار آورد.

در بیشتر موستان‌ها داربست‌های می‌سازند تا مو بتواند از آن‌ها بالا رود. بزرگترین دشمن مو بیماری مخصوص ریشه مو است.

مهمترین کشورهای تولیدکننده انگور در اروپا فرانسه، ایتالیا و آلمان هستند. این کشورها مو را بیشتر برای تهیه شراب پرورش می‌دهند. بیشتر کشمش و شراب قاره آمریکا از تاکستان‌های ایالت کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا فراهم می‌آید.

کشور ایران دهمین تولید کننده انگور دنیاست که حدود ۳٫۳ درصد از کل تولید انگور دنیا را به خود اختصاص داده‌است. ملایر شهر جهانی انگور است انگور ملایر به عنوان پنجاه و سومین میراث مهم جهانی کشاورزی، در سازمان فائو به ثبت رسیده‌است.

ایران در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ پس از کشورهایی مانند چین، ایتالیا، ایالات متحده، اسپانیا، فرانسه، ترکیه، شیلی، آرژانتین و هند، با سطح زیر کشت بیش از ۲۸۰۰ کیلومتر مربع و دارای تولید سالانه بیش از ۲۲۵۰۰۰۰ تن انگور است.

محصول مرتبط : انگور کندری