آموزش نگهداری درختان

بهترین کود شیمیایی برای درخت میوه

مقدمه:

  • اهمیت تغذیه درختان میوه:
  • تغذیه مناسب برای درختان میوه به معنای تأمین همه عناصر غذایی ضروری برای رشد سالم، گلدهی و تولید میوه‌های باکیفیت است. درختان میوه برای فرآیندهای مهمی مانند رشد ریشه، تولید برگ، گل‌دهی و تشکیل میوه، به عناصر غذایی ماکرو (مانند نیتروژن، فسفر و پتاسیم) و ریزمغذی‌ها (مانند آهن، روی و بور) نیاز دارند. تغذیه متعادل به افزایش عملکرد، بهبود کیفیت میوه‌ها و افزایش مقاومت درختان در برابر بیماری‌ها و تنش‌های محیطی مانند خشکسالی یا سرما کمک می‌کند. بدون تغذیه کافی، درختان میوه نمی‌توانند به طور کامل رشد کنند و میوه‌های مرغوب تولید کنند.
  • نقش کودهای شیمیایی:
  • کودهای شیمیایی یک منبع غنی از عناصر غذایی مورد نیاز درختان میوه هستند که به سرعت و به طور مستقیم در دسترس گیاه قرار می‌گیرند. این کودها به‌صورت ترکیبی از عناصر ماکرو مانند نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) و ریزمغذی‌ها عرضه می‌شوند. نیتروژن برای رشد برگ و شاخه‌ها، فسفر برای تقویت ریشه‌ها و گل‌دهی و پتاسیم برای افزایش کیفیت و مقاومت میوه‌ها اهمیت دارد. کودهای شیمیایی به دلیل سرعت جذب بالا و دقت در تأمین نیازهای غذایی، انتخاب مناسبی برای تغذیه درختان میوه هستند.
  • عناصر غذایی ضروری برای درختان میوه:
    • نیتروژن (N):
    • نیتروژن یکی از عناصر حیاتی برای رشد رویشی درختان میوه است و نقشی کلیدی در تولید برگ و ساقه‌ها دارد. این عنصر در تولید کلروفیل، که برای فتوسنتز ضروری است، نقش دارد و بنابراین، نیتروژن به طور مستقیم به رشد و توسعه برگ‌ها و شاخه‌ها کمک می‌کند. درختانی که به میزان کافی نیتروژن دریافت می‌کنند، رشد سریعی دارند و برگ‌های سبز و شاداب‌تری تولید می‌کنند. کمبود نیتروژن باعث زردی برگ‌ها (کلروز)، کاهش رشد و ضعف عمومی درخت می‌شود، که به‌ویژه در مرحله رشد رویشی تأثیرگذار است.
    • فسفر (P):
    • فسفر یکی از عناصر مهم در فرآیندهای انرژی‌زای گیاهان است و نقش ویژه‌ای در رشد ریشه، گل‌دهی و میوه‌دهی درختان میوه دارد. فسفر باعث تقویت سیستم ریشه‌ای و توسعه ریشه‌های سالم و قوی می‌شود که به جذب بهتر مواد غذایی و آب کمک می‌کند. همچنین این عنصر برای فرآیند گلدهی و تشکیل میوه حیاتی است، زیرا به تولید انرژی برای رشد جوانه‌ها و گل‌ها کمک می‌کند. درختانی که فسفر کافی دریافت می‌کنند، میوه‌های باکیفیت‌تری تولید کرده و عملکرد بهتری دارند. کمبود فسفر ممکن است منجر به ضعف ریشه، کاهش گل‌دهی و کاهش کیفیت میوه‌ها شود.
    • پتاسیم (K):
    • پتاسیم در بهبود کیفیت میوه‌ها و افزایش مقاومت درختان میوه در برابر تنش‌های محیطی نقش اساسی دارد. این عنصر در تنظیم آب درون گیاه، افزایش مقاومت در برابر خشکی، سرما و بیماری‌ها و همچنین در انتقال مواد غذایی در داخل گیاه مؤثر است. پتاسیم باعث بهبود کیفیت میوه‌ها از نظر رنگ، طعم، اندازه و افزایش عمر نگهداری آن‌ها می‌شود. همچنین پتاسیم به بهبود فرآیند فتوسنتز و متابولیسم کربوهیدرات‌ها کمک می‌کند. کمبود پتاسیم باعث کاهش کیفیت میوه، کاهش مقاومت به تنش‌ها و حتی در برخی موارد سوختگی لبه برگ‌ها می‌شود.
    • عناصر ریزمغذی:
    • عناصر ریزمغذی مانند آهن، روی و منگنز برای عملکردهای مختلف فیزیولوژیکی درختان میوه ضروری هستند، هرچند که به مقدار کمی مورد نیازند:
    • آهن (Fe): نقش مهمی در تولید کلروفیل و فتوسنتز دارد. کمبود آهن باعث زردی برگ‌ها و کاهش فتوسنتز می‌شود.
    • روی (Zn): در تنظیم رشد و تولید هورمون‌های گیاهی نقش دارد و به توسعه برگ و میوه کمک می‌کند. کمبود روی باعث کوتاه شدن فاصله میان‌گره‌ها و کاهش رشد می‌شود.
    • منگنز (Mn): در فرآیند فتوسنتز و فعالیت آنزیم‌ها نقش دارد. کمبود منگنز می‌تواند باعث زردی برگ‌ها و اختلال در رشد گیاه شود.
    • این عناصر ریزمغذی در تقویت کلی سلامتی درخت، بهبود عملکرد فتوسنتز و مقاومت در برابر بیماری‌ها نقش دارند.
  • انواع کودهای شیمیایی مناسب برای درختان میوه:
    • کودهای NPK:
    • کودهای NPK ترکیبی از سه عنصر اصلی نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) هستند که با نسبت‌های مختلف برای تغذیه درختان میوه استفاده می‌شوند. این نسبت‌ها بسته به مرحله رشد درخت و نیازهای خاص گیاه متفاوت است:
    • کودهای با نیتروژن بالا (مانند NPK 30-10-10): این کودها برای مراحل اولیه رشد درختان میوه، به ویژه در فصل بهار، مناسب هستند. نیتروژن بالا باعث رشد سریع برگ‌ها و شاخه‌ها می‌شود و به تقویت ساختار گیاه کمک می‌کند.
    • کودهای با فسفر بالا (مانند NPK 10-50-10): این نوع کودها برای مراحل گلدهی و ریشه‌زایی استفاده می‌شوند. فسفر به تقویت سیستم ریشه و تشکیل گل‌های بیشتر کمک می‌کند.
    • کودهای با پتاسیم بالا (مانند NPK 10-10-40): در مراحل تشکیل میوه و رسیدن آن‌ها، پتاسیم برای بهبود کیفیت، اندازه و طعم میوه‌ها استفاده می‌شود. همچنین پتاسیم به افزایش مقاومت در برابر تنش‌های محیطی مانند خشکسالی کمک می‌کند.
    • کودهای تک عنصری:
    • کودهای تک عنصری برای جبران کمبود یک عنصر خاص در خاک استفاده می‌شوند و معمولاً زمانی به کار می‌روند که نتایج آزمون خاک نشان دهد درخت به یک عنصر خاص نیاز دارد:
    • اوره (Urea): کود نیتروژنی با ۴۶ درصد نیتروژن است و برای تحریک رشد رویشی (برگ و ساقه) استفاده می‌شود. اوره به سرعت در خاک حل شده و برای کوددهی در مراحل ابتدایی رشد به‌کار می‌رود.
    • سوپر فسفات (Superphosphate): کود فسفری که برای تقویت ریشه‌ها و بهبود گلدهی استفاده می‌شود. این کود به طور خاص برای خاک‌هایی که فسفر کمی دارند یا برای درختان در مرحله ریشه‌زایی مناسب است.
    • سولفات پتاسیم (Potassium Sulfate): کود پتاسیمی که برای تقویت میوه‌دهی و بهبود کیفیت میوه‌ها استفاده می‌شود. همچنین این کود به افزایش مقاومت در برابر تنش‌های محیطی کمک می‌کند و در خاک‌های شور نیز کارایی خوبی دارد.
    • کودهای میکرو:
    • کودهای میکرو حاوی عناصر ریزمغذی ضروری مانند آهن، روی، منگنز و مس هستند که به مقدار کم مورد نیاز درختان میوه هستند اما نقش حیاتی در فرآیندهای فیزیولوژیکی گیاه دارند. این کودها برای پیشگیری و درمان کمبودهای ریزمغذی استفاده می‌شوند:
    • کودهای حاوی آهن (مثل سولفات آهن): برای رفع زردی برگ‌ها (کلروز) و بهبود فتوسنتز استفاده می‌شوند.
    • کودهای حاوی روی (مثل سولفات روی): برای بهبود رشد و تشکیل میوه و مقابله با کمبود روی در خاک.
    • کودهای حاوی منگنز (مثل سولفات منگنز): برای افزایش فعالیت آنزیمی و بهبود فتوسنتز کاربرد دارد.
    • استفاده از کودهای میکرو به صورت محلول‌پاشی روی برگ‌ها یا اضافه کردن به خاک انجام می‌شود و به تأمین نیازهای خاص تغذیه‌ای کمک می‌کند.
  • عوامل مؤثر در انتخاب کود:
    • نوع درخت میوه:
    • درختان میوه مختلف نیازهای غذایی متفاوتی دارند و کود مناسب برای هر درخت بر اساس نیازهای تغذیه‌ای خاص آن انتخاب می‌شود:
    • درخت سیب: درختان سیب به کودهایی با نیتروژن متوسط و پتاسیم بالا نیاز دارند. کودهای NPK با نسبت‌هایی مانند ۲۰-۱۰-۱۰ یا ۱۲-۱۲-۱۸ برای مراحل رویشی و میوه‌دهی مفید هستند. پتاسیم بالا کیفیت و طعم میوه را بهبود می‌بخشد.
    • درخت گلابی: گلابی نیز به نیتروژن برای رشد رویشی و فسفر برای گل‌دهی و تشکیل میوه نیاز دارد. کودهای متعادل NPK مانند ۱۵-۱۵-۱۵ در اوایل فصل و کودهای با پتاسیم بیشتر در مراحل میوه‌دهی توصیه می‌شود.
    • درخت هلو: هلو به کودهای با فسفر بالا برای ریشه‌زایی و گل‌دهی نیاز دارد. کودهای ۱۰-۱۰-۳۰ برای بهبود کیفیت میوه در مراحل انتهایی رشد مناسب هستند.
    • درخت آلبالو: درختان آلبالو به نیتروژن بیشتر در اوایل فصل و پتاسیم برای افزایش کیفیت میوه نیاز دارند. کودهای ۱۵-۵-۲۰ برای مراحل اولیه رشد و میوه‌دهی توصیه می‌شود.
    • سن درخت:
    • نیازهای غذایی درختان بسته به سن آنها تغییر می‌کند:
    • درختان جوان: درختان جوان بیشتر به نیتروژن برای رشد رویشی (برگ و ساقه) و فسفر برای تقویت ریشه نیاز دارند. کودهای با نیتروژن بالا (NPK 20-10-10) برای درختان جوان بسیار مناسب هستند.
    • درختان بالغ: درختان بالغ نیاز بیشتری به پتاسیم دارند تا کیفیت و میزان محصول افزایش یابد. همچنین درختان بالغ نسبت به درختان جوان نیاز کمتری به نیتروژن دارند، و کودهای با پتاسیم بالا (NPK 10-10-20) توصیه می‌شود.
    • نوع خاک:
    • نوع خاک تأثیر زیادی بر جذب عناصر غذایی دارد و نیاز به اصلاح خاک برای بهبود کارایی کوددهی ضروری است:
    • خاک‌های شنی: این خاک‌ها زهکشی سریعی دارند و مواد مغذی را به سرعت از دست می‌دهند، بنابراین نیاز به کوددهی مکرر با کودهای قابل حل در آب دارند.
    • خاک‌های رسی: این خاک‌ها مواد مغذی را بهتر نگه می‌دارند ولی تهویه کمتری دارند. اصلاح این خاک‌ها با استفاده از کودهای آلی مانند کمپوست برای بهبود ساختار خاک توصیه می‌شود.
    • خاک‌های آهکی: این خاک‌ها به دلیل قلیایی بودن، جذب برخی عناصر مانند آهن و فسفر را محدود می‌کنند. استفاده از کودهای اسیدی یا کلات‌های آهن می‌تواند به رفع این مشکل کمک کند.
    • شرایط آب و هوایی:
    • شرایط آب و هوایی بر نیازهای غذایی درختان تأثیر مستقیم دارد:
    • دما: در هوای گرم، رشد رویشی افزایش می‌یابد و در نتیجه نیتروژن بیشتری برای حمایت از رشد برگ‌ها مورد نیاز است. در هوای سردتر، نیاز به فسفر و پتاسیم برای مقاومت در برابر سرما بیشتر می‌شود.
    • بارندگی: در مناطقی با بارندگی زیاد، مواد مغذی به سرعت از خاک شسته می‌شوند و نیاز به کوددهی بیشتر وجود دارد. کودهای آهسته‌رهش یا آلی برای مناطقی با بارندگی زیاد توصیه می‌شوند.
    • رطوبت: رطوبت زیاد می‌تواند جذب برخی عناصر مانند کلسیم و پتاسیم را کاهش دهد. در شرایط مرطوب، استفاده از کودهای محلول‌پاشی برای تأمین مواد غذایی به‌ویژه پتاسیم می‌تواند مؤثر باشد.
    • مرحله رشد درخت:
    • در هر مرحله از رشد، نیازهای غذایی درختان متفاوت است:
    • مرحله رویشی: در این مرحله، درختان به نیتروژن بیشتر برای رشد سریع برگ و شاخه نیاز دارند. کودهای NPK با نیتروژن بالا (مثل ۲۰-۱۰-۱۰) بهترین انتخاب هستند.
    • مرحله زایشی (گلدهی): در این مرحله، درختان به فسفر برای تقویت گل‌دهی و تشکیل میوه نیاز دارند. کودهای با فسفر بالا (مثل ۱۰-۲۰-۱۰) در این زمان توصیه می‌شوند.
    • مرحله میوه‌دهی: درختان در این مرحله به پتاسیم بیشتری نیاز دارند تا کیفیت میوه‌ها بهبود یابد و میوه‌ها در برابر آفات و تنش‌های محیطی مقاومت کنند. کودهای با پتاسیم بالا (مثل ۱۰-۱۰-۳۰) برای این مرحله مناسب هستند..
  • روش‌های کوددهی:
    • کوددهی پایه به اعمال کود قبل از کاشت یا در ابتدای فصل رشد، در نزدیکی ریشه‌های درخت اشاره دارد. هدف اصلی از این نوع کوددهی، تأمین مواد مغذی اولیه و ضروری برای رشد ریشه‌ها و شروع قوی درخت در فصل رشد است. کودهای استفاده شده در کوددهی پایه معمولاً شامل نیتروژن، فسفر و پتاسیم (NPK) و عناصر ریزمغذی می‌باشند. این کودها به‌آرامی در خاک تجزیه شده و به مرور زمان مواد مغذی را به ریشه‌های گیاه می‌رسانند.
    • زمان مناسب: کوددهی پایه معمولاً در فصل زمستان یا اوایل بهار، قبل از شروع رشد فعال درخت انجام می‌شود. در این زمان، ریشه‌ها شروع به جذب مواد مغذی می‌کنند و درخت آمادگی برای آغاز رشد را پیدا می‌کند.
    • کوددهی سرک:
    • کوددهی سرک به اضافه کردن کود به درختان پس از آغاز فصل رشد اشاره دارد. این نوع کوددهی در طول فصل رشد، معمولاً پس از مرحله گل‌دهی یا در میانه فصل، برای تأمین نیازهای غذایی جدید درخت انجام می‌شود. کوددهی سرک به‌ویژه در مواقعی که رشد درخت ضعیف شده یا درخت دچار کمبود عناصر غذایی شده است، مفید است.
    • زمان مناسب: کوددهی سرک معمولاً در میانه فصل رشد (مثلاً تابستان) پس از پایان گلدهی و هنگام تشکیل میوه انجام می‌شود. همچنین می‌تواند پس از بارش باران یا آبیاری مناسب انجام شود تا مواد غذایی بهتر در خاک حل شوند و به ریشه‌ها برسند.
    • کوددهی محلول‌پاشی:
    • کوددهی محلول‌پاشی به کاربرد کودهای محلول در آب به صورت اسپری روی برگ‌ها و شاخه‌های درخت گفته می‌شود. این روش اجازه می‌دهد تا مواد مغذی به‌سرعت از طریق برگ‌ها جذب شوند و به قسمت‌های مختلف درخت منتقل گردند. کوددهی محلول‌پاشی به‌ویژه برای جبران سریع کمبودهای غذایی، بهبود وضعیت درخت و افزایش گل‌دهی و میوه‌دهی مفید است.
    • مزایای کوددهی محلول‌پاشی:
  • مزایای کوددهی محلول‌پاشی:
  • جذب سریع مواد مغذی توسط برگ‌ها: کوددهی محلول‌پاشی به گیاه اجازه می‌دهد که مواد مغذی را مستقیماً از طریق برگ‌ها جذب کند، که به مراتب سریع‌تر از جذب از طریق ریشه است. این روش به‌ویژه برای جبران سریع کمبودهای تغذیه‌ای بسیار مؤثر است.
  • کاهش اتلاف کود در خاک و افزایش کارایی تغذیه: در روش‌های سنتی کوددهی از طریق خاک، بخشی از کود ممکن است به دلیل شستشو با آب یا قفل شدن در خاک تلف شود. در کوددهی محلول‌پاشی، مواد مغذی به طور مستقیم به برگ‌ها و شاخه‌ها می‌رسند و اتلاف به حداقل می‌رسد.
  • امکان استفاده از کودهای ریزمغذی و رفع کمبود آن‌ها (مانند آهن، روی، منگنز): بسیاری از عناصر ریزمغذی مانند آهن، روی و منگنز به سختی از خاک جذب می‌شوند، اما با محلول‌پاشی می‌توان به‌سرعت این کمبودها را جبران کرد.
  • مناسب برای شرایطی که خاک قابلیت جذب کافی عناصر غذایی را ندارد: در خاک‌هایی که به دلیل pH نامناسب، بافت ضعیف یا شرایط محیطی قادر به جذب عناصر غذایی به میزان کافی نیستند، کوددهی محلول‌پاشی راهکاری مؤثر برای تأمین نیازهای تغذیه‌ای گیاه است.
  • زمان مناسب:
  • در هوای خنک: بهتر است محلول‌پاشی در اوایل صبح یا اواخر عصر انجام شود تا گیاه از خطر سوختگی برگ‌ها در اثر تابش مستقیم آفتاب محافظت شود.
  • در مراحل حساس رشد: کوددهی محلول‌پاشی به‌ویژه در مراحل حساس مانند گلدهی و تشکیل میوه بسیار مفید است، زیرا در این مراحل نیاز گیاه به مواد مغذی بیشتر است و جذب سریع آن‌ها می‌تواند باعث بهبود عملکرد و کیفیت محصول شود
  • نکات مهم در کوددهی:
    • رعایت دوز مناسب:
    • رعایت دوز مناسب کود برای حفظ سلامت گیاهان و جلوگیری از آسیب‌های احتمالی بسیار مهم است. هر نوع کود، چه شیمیایی و چه آلی، باید مطابق با دستورالعمل و نیاز خاص گیاه مصرف شود. استفاده بیش از حد از کودها، به‌خصوص کودهای شیمیایی، می‌تواند منجر به تجمع بیش‌ازحد نمک‌ها در خاک شود که رشد گیاه را مختل کرده و موجب سوختگی ریشه‌ها و کاهش عملکرد گیاه می‌شود.
    • توصیه: همیشه از دوزهای توصیه شده که روی بسته‌بندی کود درج شده یا توسط متخصصان کشاورزی تعیین شده، پیروی کنید. همچنین بهتر است قبل از استفاده از کود، خاک را آزمایش کنید تا نیازهای واقعی گیاه مشخص شود.
    • زمان مناسب کوددهی:
    • زمان کوددهی به مرحله رشد گیاه و فصل سال بستگی دارد. بهترین زمان برای کوددهی معمولاً وقتی است که گیاه در مراحل رشد فعال است و می‌تواند از مواد مغذی استفاده کند:
    • بهار: آغاز رشد رویشی گیاهان، زمان مناسبی برای کوددهی با نیتروژن بالا است.
    • تابستان: بعد از گل‌دهی و در مراحل میوه‌دهی، استفاده از کودهای غنی از پتاسیم و فسفر توصیه می‌شود.
    • پاییز: کوددهی سبک‌تر با کودهای فسفر و پتاسیم برای تقویت ریشه‌ها پیش از زمستان.
    • زمستان: اغلب گیاهان در دوره استراحت هستند و نیاز به کوددهی ندارند، مگر در شرایط خاص.
    • آبیاری مناسب:
    • آبیاری مناسب پس از کوددهی ضروری است تا کود به‌خوبی در خاک حل شده و به ریشه‌ها برسد. همچنین، آبیاری کافی کمک می‌کند تا از تجمع نمک‌های اضافی در خاک جلوگیری شود که می‌تواند به ریشه‌ها آسیب برساند.
    • ارتباط آبیاری و کوددهی: کودهای شیمیایی در صورت جذب نشدن مناسب توسط ریشه‌ها می‌توانند موجب سوختگی شوند. بنابراین، بعد از هر بار کوددهی، گیاهان باید به‌خوبی آبیاری شوند تا کود به طور یکنواخت در خاک توزیع و به‌درستی جذب شود.
    • پیشگیری از سوختگی ریشه:
    • یکی از خطرات مهم کوددهی بیش از حد، سوختگی ریشه است که ناشی از تجمع نمک‌ها و مواد شیمیایی در خاک می‌باشد. این مشکل می‌تواند باعث کاهش جذب آب توسط ریشه و در نتیجه پژمردگی و حتی مرگ گیاه شود.
    • هشدار: کوددهی بیش از حد، به‌ویژه با کودهای نیتروژنی، ریسک سوختگی ریشه را افزایش می‌دهد. برای پیشگیری از این مشکل، همواره دوز کود را مطابق با نیازهای گیاه و شرایط محیطی رعایت کنید و بعد از هر کوددهی، آبیاری کافی انجام دهید تا نمک‌ها شسته شوند و به ریشه آسیب نرسانند.

نتیجه‌گیری:

  • اهمیت تغذیه متعادل: تغذیه متعادل یکی از عوامل کلیدی در افزایش محصول و بهبود کیفیت میوه در درختان میوه است. تغذیه مناسب به درختان کمک می‌کند تا بهتر رشد کنند، مقاومت بیشتری در برابر بیماری‌ها داشته باشند و میوه‌هایی با کیفیت و اندازه بهتر تولید کنند. کمبود یا بیش‌بودن عناصر غذایی می‌تواند به کاهش محصول، کوچک‌تر شدن میوه‌ها و کاهش ماندگاری آنها منجر شود. به همین دلیل، استفاده از ترکیب مناسبی از عناصر غذایی مانند نیتروژن، فسفر، پتاسیم و ریزمغذی‌ها بسیار اهمیت دارد.
  • انتخاب کود مناسب: در انتخاب کود مناسب برای هر نوع درخت میوه باید چندین نکته مهم مد نظر قرار گیرد:
  • نوع درخت میوه: هر نوع درخت نیازهای غذایی خاص خود را دارد؛ برای مثال، درختان سیب به نیتروژن بیشتری نسبت به درختان مرکبات نیاز دارند.
  • نوع خاک: نوع خاک و میزان عناصر غذایی موجود در آن تعیین می‌کند که چه نوع کودی باید استفاده شود. آزمایش خاک بهترین راه برای شناخت نیازهای تغذیه‌ای درخت است.
  • زمان کوددهی: زمان کوددهی نیز بسیار مهم است؛ برای مثال، درختان میوه بیشتر به کوددهی در فصول رشد نیاز دارند.
  • نوع کود (شیمیایی یا آلی): انتخاب بین کودهای شیمیایی و آلی باید بر اساس نیازهای درخت و شرایط محیطی انجام شود.
  • مشاوره با متخصص: توصیه می‌شود قبل از استفاده از هر گونه کود یا روش تغذیه، با متخصصان کشاورزی و باغداری مشورت کنید. آنها می‌توانند بر اساس نوع درخت، نوع خاک، شرایط اقلیمی و نیازهای خاص منطقه، بهترین راهنمایی را ارائه دهند تا شما به بهینه‌ترین نتیجه در تولید محصول برسید

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا